Addo Elephant Park Zuid-Afrika

Terugblik op onze rondreis door Zuidelijk Afrika

Inmiddels zijn we al weer een tijdje thuis. Tijd om eens terug te blikken op onze reis door Zuid-Afrika, Lesotho, Botswana en Namibië. We hebben ongelooflijk mooie herinneringen gemaakt, een berg nieuwe ervaringen opgedaan en een aantal vinkjes kunnen zetten op onze bucketlist.

We nemen jullie mee naar onze mooiste & gelukkigste momenten, maar ook de vervelendste & meest angstige momenten. Het is namelijk niet altijd even makkelijk op reis. Daar leer je van, daar word je wijzer van en dat maakt het reizen juist zo interessant.

Gelukkigste moment

Laat ik daar maar meteen mee beginnen. Want wanneer ik terugdenk aan onze reis, dan schiet dit beeld me als eerste te binnen.

En dat is in Etosha National Park, Namibië. Om 5 uur 's ochtends gaat de wekker, het is nog donker. Thermoskannetje met koffie vullen en hop, op safari. Als een van de eersten zijn we in het park. De zon komt net op, het licht is prachtig. We komen aan bij een drinkplek en daar zien we ze; 2 mannetjes leeuwen, broertjes waarschijnlijk, en een leeuwin. Een van de mannetjes ziet het vrouwtje wel zitten en om de 45 minuten paren ze, terwijl kleine broer alleen toe mag kijken. En daar zit je dan met je lief naar dit schitterende tafereel te kijken. Niemand anders, 'n uur lang genieten met z'n tweetjes. Wauw, happiness in progress to the max!

Leeuw in Etosha

Fysiek zwaarste moment

Die duinen in de Sossuvlei! Ziet er allemaal geweldig uit, maar er tegenop klimmen valt niet mee. Bij elke stap zak je minstens 70% weer terug. En je zakt dus bij elke pas tot aan je enkels in de rode zand. Tel daar ook nog een brandende zon bij op en dan heb je bij ons fysiek zwaarste moment te pakken.

Sossusvlei Namibië

Onverwachtste mooi moment

Dat zijn er eigenlijk meerdere. Je hebt voor je vertrek altijd een voorstelling gemaakt van het land, waar je naar toegaat. Zo vond ik meteen bij aankomst in Kaapstad de Tafelberg al indrukwekkender dan ik had verwacht.

Maar wat we echt boven verwachting erg mooi vinden, is het wijngebied rond Stellenbosch. We hadden een beetje een glooiend landschap verwacht met hier en daar een wijngaard. Maar, jee, dat was toch even iets indrukwekkender. Niet alleen het ruige gebergte en de prachtige natuur, maar ook de mooie bouwstijl van de wineries. Oud-Hollands en in perfect gerenoveerde staat. En dan de sfeer daar. We waren er niet meer weg te slaan. Wijntje hier, wijntje daar, het leven is goed in de wijngaard!

Wijngaard in Zuid-Afrika

Heftigste moment

Dat is toch wel in Moremi National Park, Botswana. We hebben daar vier dagen rondgereden met onze gehuurde 4WD en een grondtentje. Dat laatste is sowieso geen best idee. We hadden beter, net als iedereen, een auto met daktent kunnen huren. Wel zo veilig. Maar goed, lesje voor de volgende keer.

Op een avond stonden we in een van de bushcamps. Dat zijn heel basic campings. Er zijn wel toiletten & douches, maar that's it. Geen hekken, geen bewakers. Het was er niet erg druk, maar gelukkig hadden we wel buurtjes. Twee Zuid-Afrikaanse stellen, die ons nogal moedig vonden, omdat we in zo'n klein tentje sliepen. Zij hadden compleet uitgeruste safarivoertuigen. Ze nodigden ons uit om 's avonds bij hen te komen eten. Gezellig. Plus, bijkomend voordeel dat je met z'n zessen minder kwetsbaar bent in de wildernis.

De barbecue was nog niet heet, ik had net een wijntje ingeschonken, of een van de mannen roept dat we in de auto moeten springen. Zonder reden. Dus ik dacht, daar komen de leeuwen.

Maar dat was niet de reden. Onze gastheer had een luipaard gespot, die bij ons in het kamp aan het jagen was op een klein bushbokje. En hij wou erachteraan. Luipaard spotten dus. Cool!

Een heel avontuur. Met de auto er achteraan en uiteindelijk de luipaard echt van dichtbij gezien. Te gek! Maar goed, terug naar de barbecue. Allemaal erg leuk & lekker, maar toen we uitgegeten waren, had onze gastheer het rooster zo'n 10 meter verderop gelegd. En ja hoor, het duurde niet lang of we zagen 6 oplichtende rondjes in het donker. Zaten daar potverdorie 3 joekels van hyena's aan dat rooster te likken. Op een paar meter afstand! Aaaah. Heftig momentje!

Gelukkig bleven onze Zuid-Afrikanen cool en hebben met een heel felle zaklamp de hyena's weg kunnen jagen. Ze kwamen nog wel drie keer terug, maar uiteindelijk hebben ze het opgegeven. Toch maar gevraagd of onze stoere buurmannen ons even naar ons tentje wilden begeleiden. Wel zo veilig.

Wauwste moment

Die sterrenhemels daar! Wauw! En dan met name in Namibië, waar nauwelijks tot geen lichtvervuiling is. Zelden heb ik ergens zoveel sterren bij elkaar gezien. Je kunt zelfs de Melkweg bewonderen.

Sta een keertje midden in de nacht op, ga op de motorkap van je auto liggen en vergaap je aan de hemel. Genieten!

Ultieme vrijheidsgevoel moment

Ken je dat gevoel? Dat je je zo vrij als een vogeltje voelt? Niks & nobody, waar je rekening mee moet houden. Alleen jij & je lief en niemand anders. Geen verkeer, geen huizen, geen drukte, geen stress. Een beetje alleen op de wereld gevoel. Nou, dat dus.

Precies dát gevoel hadden we toen we in the middle of nowhere in de Namib Desert rondreden. Freedom!

Vrijheidsgevoel in de Namib Desert

Slechtste moment

Het is op reis niet altijd feest. Niet altijd rozegeur & maneschijn. Je leert elkaar verdomd goed kennen, wanneer je maandenlang 24/7 op elkaars lip zit. Zeker als je in uitdagende, uitputtende en ingrijpende situaties terecht komt. Dan kan er weleens wat irritatie om het hoekje komen kijken.

Komt in de beste relaties voor, zo ook bij ons. En dan komt dat even tot een explosie. In ons geval was dat bij de Fish River Canyon. Geen idee meer waar het over ging. Zal wel iets lullig kleins zijn geweest. Maar gelukkig zijn er geen ongelukken gebeurd. Is toch gevaarlijk bij zo'n diep ravijn.

Een ruzie op reis komt in negen van de tien gevallen door vermoeidheid of incasseringsvermogen. Tenminste bij ons. Wat je leert door dat jarenlang reizen, is waar je grens ligt. Weet waarom je zo'n kort lontje hebt of waar die irritaties vandaan komen. En geef vooral duidelijk en op tijd je grens aan aan je partner. Doe dan even een stapje terug. Blijf eens lekker op één plek, ga even in je eentje wandelen of slaap wat bij. Dan ziet de wereld er weer heel anders uit.

Schattigste moment

Without a doubt, dat is moeders Olifant met haar kleintje, die we in Addo Elephant Park zagen. Hoef ik verder niet uit te leggen, toch? Check dat roze oortje!

Olifanten in Addo Elephant Park Zuid-Afrika

Gezelligste moment

Hell's Kitchen in Jo'burg it is! Jawel, in Johannesburg. Van alle kanten word je gewaarschuwd, dat het zo'n gevaarlijke stad is. En dat zal ook wel. Je moet er niet 's nachts rond liggen struinen. Dat is vragen om problemen.

Wij zaten in de wijk Melville, een buurtje met veel tweedehandswinkeltjes, hippe restaurants en een heel erg leuke bar, Hell's Kitchen dus. En aangezien wij niet tot diep in de nacht op stap wilden gaan, dachten we, we beginnen maar vroeg, dan zijn we ook weer vroeg terug in het hotel. Zo gezegd, zo gedaan. Dus om 14.00u ons eerste biertje besteld. Al snel werd het drukker en drukker en waren we omringd door een hippe crowd Zuid-Afrikanen. Voordat we het door hadden, maakten we vrienden en werden we uitgenodigd voor hun optreden. Bleek dat onze nieuwe vrienden in de band van die avond zaten.

Niet helemaal gelukt om voor het donker thuis te zijn, maar ach, we hebben het overleefd. En gezellig was het!

Engste moment

Dat is toch ook weer in Botswana. Dat land kent gewoon geen hekken! Dus wanneer je op zo'n bushcamp staat, slaap je echt tussen de wilde dieren.

Nu waren we in een bushcamp bij de North Gate van Moremi National Park. Maar er was verder niemand! Bij het inschrijven vertelden ze nog vrolijk dat er de avond ervoor leeuwen door het kamp liepen. Lekker dan. En je moet weten, dat er 's nachts verder niemand is; geen receptie, geen ranger of bewaker. Niemand.

Zo tegen de schemer kwam er een hele kudde springbokken bij ons in de buurt grazen. Normaal gesproken zou ik dat prachtig vinden, maar die bokjes zijn wel de prooi van iets grotere en gevaarlijkere dieren.

Goed, zoals voorgaande avonden maar zorgen dat we voor zonsondergang in ons tentje liggen. Dan gaat de jacht namelijk beginnen. Vanuit ons bedje horen we op een meter of 30 de nijlpaarden knorren en nog wat andere vreemde geluiden. Even later breekt er een gevecht uit tussen een groep hyena's en een roedel wilde honden. Vlak bij onze tent! Dan doe je toch geen oog dicht? Op een gegeven moment heb ik maar gewoon oordopjes ingedaan en ben gaan slapen. Als het gebeurt, gebeurt het, dacht ik. Blij, dat ik 's ochtends wakker werd en dit na kan vertellen.

Mafste moment

Ja, dat was een beetje een rare situatie. We reden door Swaziland. Niks aan het handje. Beetje foto's maken hier en daar. We zien een groepje prachtig geklede vrouwen, die lachen en zwaaien naar ons. Leuk, denk je, daar maak ik even een fotootje van. Niet dus.

De stemming sloeg bij de dames meteen om en ze begonnen gewoon zo, uit het niets, maiskolven naar ons te gooien! Nou ja, zeg.

Bevolking Swaziland

Ergste moment

Dit heeft behoorlijk indruk gemaakt. En helaas niet op een fijne manier. We reden door de Namib Naukluft. Nu moet je weten dat het er de afgelopen vier jaar niet heeft geregend. Niks, nop, nada, geen druppel. Rivierbeddingen zijn opgedroogd, nauwelijks een groen blaadje te ontdekken. En dan, in the middle of nowhere, staan er plots 3 kids op de weg. Geen idee, waar ze vandaan komen, want ik zie in de verste verte geen huisje of hutje.

Ze staan daar gewoon, langs de kant van de weg, met een leeg plastic flesje in de hand. Dus stoppen we toch maar even. Ik kreeg een brok in m'n keel, toen de meiden om wat water vroegen. Geen snoepjes of geld of weet ik wat. Maar gewoon...een beetje water. Dat is de eerste levensbehoefte! Zonder water kun je niks, wordt zelfs overleven moeilijk. Ik zag nu ook de gebarsten lippen en de droge huid. Oef.

We hebben natuurlijk al het water gegeven, dat we konden missen. Maar, tjezus, hoe leven ze hier? Wij hebben over de hele dag maar 3 andere auto's op deze route gezien. Er komt geen hond hier! Pfff, over barre omstandigheden gesproken. Laat het in godsnaam regenen hier!

Meisje in Namib Desert Namibië

Bucketlist moment

Er stonden verschillende dingen op onze bucketlist, die we deze reis af hebben kunnen vinken. Zo wilden we altijd al met een 4WD door Afrika. Check. De rode duinen van de Sossusvlei, check. Kaapstad & de Tafelberg, check. Bootje door het Okavango Delta, check. Zo kan ik nog wel even doorgaan.

Maar welke heel erg hoog op het lijstje stonden, waren de Victoria Falls. En jaaa, eindelijk, we hebben ze gezien. Weliswaar niet in de meest ideale tijd, het was namelijk droge tijd. Maar toch, evengoed indrukwekkend.

Victoria Falls Zimbabwe

Laat maar horen

Willen jullie nog meer weten over ons avontuur in Zuidelijk Afrika? Misschien waar we het lekkerst hebben gegeten of juist het slechtst. Wat de duurste dag was of juist de goedkoopste. De meest romantische plek misschien? Of de meest waardeloze accommodatie? Vraag maar raak...

10 gedachten over “Terugblik op onze rondreis door Zuidelijk Afrika”

  1. Wat een ge-wel-dig-e reis, jaloersmakend gewoon. Dan kom je nog es thuis met mooie verhalen!

    Maar goed, ben bang , of weet eigenlijk wel zeker, dat wij hem nooit gaan maken… In geen 100 jaar gaat vrouwe Ech Nie namelijk in een tentje tussen de nijlpaarden en hyena’s slapen. En eigenlijk kan ik dat nog wel begrijpen ook…. 😊 bovendien wat jullie het ultieme vrijheidsgevoel noemen, heerlijk in de middel of nowhere, zal zij eerder kwalificeren als het engste moment van haar leven. Laten we het er maar op houden dat niet iedereen op hun gemak is zonder hulpdiensten of ANWB in de buurt…. 😉

    Maar de dingen die jullie gezien hebben? Helemaal Geweldig! Vooral zuid Afrika lijkt me zo ongeveer het beloofde land. Wildlife en wijn, wat wil een mens nou nog meer??

  2. Wat een ongelooflijke reis. Lijkt best een soort achtbaan op vele manieren. Genot, geluk, verwondering, verdriet, medeleven, ruzie, alles passeert de revue in zo’n korte tijd.

  3. Moet een prachtige en indrukwekkende reis zijn geweest. En die foto’s met de olifanten is echt zo mooi. Lijkt me wel vreselijk als je dan ziet hoe droog het is en die kindjes zo naast de weg staan. Wat hebben we het dan goed hier.

    1. Was echt een onvergetelijke trip! En ja, voelde me ontzettend machteloos, toen we die arme kindjes zagen. Dan denk ik inderdaad; wat maken we ons hier toch vaak druk om niks!

    1. Ja, verschrikkelijk! Je voelt je zo machteloos. Je wilt ze zo graag helpen voor de lange termijn, maar dat lukt dan niet. Triest.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *